ψευδοκράτος ιδεών
γίνατε όλοι εραστές της ειλικρίνειας
και την αλήθεια όλοι αγαπάτε
τη συντροφιά του ψέματος κανείς σας τώρα πια δεν κυνηγά
την καλοσύνη του κανένας δεν διεκδικεί
κι έτσι το ψέμμα μακριά απ’ την επιθυμία του λαού
έμεινε μόνο, αγάμητο,
φούσκωσε, γέμισε, έγινε πλαδαρό
σαν γυναίκα ή άντρας πενηντάρης που σταμάτησε τον έρωτα λόγω αδύναμης καρδιάς
-κι όπως επιθυμείτε ερμηνεύστε το κι αυτό-
απλώθηκε σαν λαίλαπα πάνω απ’ τη χώρα
ένα τεράστιο, υγρό και γκρίζο σύννεφο
όχι, η αλήθεια δεν κρυβότανε ποτέ στον αργαλειό της πηνελόπης
αλλά με την ελένη ως την τροία ταξιδέψανε μαζί
μέσα στα πιο απαλά σου ψέμματα κοιμήθηκα τις πιο ωραίες μου νύχτες
κι από τις πιο σκληρές μου αλήθειες ζήσανε ως το τέλος τα πιο ωραία παραμύθια
έτσι που τελικά πριγκίπισσες και δράκοντες μαζί να εκτοξεύουνε το υγρό το πυρ
μήπως και καταφέρουνε το γκρίζο, πλαδαρό και άσχημο ψέμα να διαλύσουν
μήπως και ο ήλιος του παραμυθιού στη χώρα άλλη μια τελευταία ανατολή χαρίσει
